Η ΛΕΥΚΗ ΤΡΙΑΔΑ ΤΟΥ ΜΟΣΧΑΤΟΥ

Υπάρχουν τρεις εξαιρετικές λευκές ποικιλίες, μέλη της ευρύτατης οικογένειας του Μοσχάτου. Η Σπίνα, η Αλεξάνδρεια και η Σάμος είναι τα ονόματα-κλειδιά.

Μοσχάτο παντού και πάντα

Έρευνες έχουν αποδείξει πως το Μοσχάτο είναι ποικιλία με βαθύ οινοποιητικό παρελθόν. Οι κλώνοι του και οι ονομασίες του, από περιοχή σε περιοχή, ποικίλουν. Συχνή ομοιότητα ανάμεσα σε πολλά μοσχάτα σταφύλια είναι το σχετικά μικρό μέγεθος της ράγας. Για παράδειγμα, ξακουστό είναι το Μικρόραγο (ή Μικρόρωγο) Μοσχάτο, του οποίου η γαλλική μετάφραση είναι Muscat à Petits Grains. Αν προσδιορίζεται ως Rouge είναι ερυθρού χρώματος, αν προσδιορίζεται ως Rose είναι ερυθρωπού χρώματος, ενώ αν προσδιορίζεται ως Blanc είναι λευκού χρώματος. Λευκού χρώματος είναι και τα «δικά μας» Μοσχάτα Σπίνας, Αλεξάνδρειας και Σάμου. Το πρώτο είναι ανερχόμενο, το δεύτερο χρησιμοποιείται ευρύτατα παγκοσμίως και το τρίτο κάνει γνωστή την Ελλάδα στα πέρατα της γης.

Μια σύντομη γνωριμία

Το Μοσχάτο Σπίνας ήταν ξεχασμένο για δεκαετίες. Θεωρείται Κρητικής προέλευσης σταφύλι, που πρόσφατα διασώθηκε και έκτοτε χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στη παραγωγή (ξηρού κυρίως) κρασιού. Η δυναμική του είναι τεράστια.

Το Μοσχάτο Αλεξάνδρειας προέρχεται μάλλον από τη βόρεια Αφρική. Η παγκόσμια εξάπλωσή του κάθε άλλο παρά τυχαία είναι, αφού οι (άλλοτε ξηρές και άλλοτε γλυκές) οινολογικές αρετές του είναι αμέτρητες.

Το Μοσχάτο Σάμου καλλιεργείται μανιωδώς στο νησί του Πυθαγόρα και αποτελεί τη βάση, όχι μόνο διάσημων γλυκών κρασιών, αλλά και των επίσης διάσημων ποτών Metaxa. Βεβαίως, δεν περιορίζεται στα προηγούμενα, αλλά επεκτείνεται και σε ξηρές οινοποιήσεις.

Μια βαθύτερη γνωριμία

Οποιαδήποτε εκδοχή του Μοσχάτου κι αν οινοποιηθεί, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Το έντονο και πολύπλευρο αρωματικό προφίλ του οίνου συνοδεύεται από ασύγκριτη γευστική φινέτσα. Και δε χρειάζεται να είναι κανείς «χωμένος» στο χώρο του κρασιού για να αντιληφθεί τις αρετές αυτές. Ακόμα κι ένας «αμαθής» ουρανίσκος θα ενθουσιαστεί.

Το Μοσχάτο Σπίνας δίνει κρασιά με στοιχεία πορτοκαλιού, μοσχολέμονου, βερίκοκου, χαμομηλιού, γιασεμιού και νυχτολούλουδου. Η οξύτητά τους είναι αισθητή και ισορροπεί υπέροχα με το μέτριας έντασης σώμα. Πρόκειται για άριστη έκφραση του Κρητικού terroir και μια από τις καλύτερες περιπτώσεις οινοποίησης Μοσχάτου.

Το Μοσχάτο Αλεξάνδρειας δίνει κρασιά με στοιχεία λεμονανθών, γιασεμιού, βερίκοκου, μέντας και ρίγανης. Τόσο η οξύτητά τους, όσο και το σώμα τους είναι μέτριου βαθμού, γεγονός που τα καθιστά ιδανικά για συνοδεία πλήθους πιάτων. Η συγκεκριμένη ποικιλία είναι άκρως αγαπητή και καλλιεργείται σε όλη την έκταση της Ελλάδας. Έτσι, δεν προκαλεί απορία ο πολυσχιδής χαρακτήρας των παραγόμενων κρασιών.

Το Μοσχάτο Σάμου δίνει κρασιά με στοιχεία ροδάκινου, βερίκοκου, πεπονιού, τριαντάφυλλου και γιασεμιού. Το σχετικά έντονο σώμα τους μετατρέπεται σε επίμονη, ελαφρώς γλυκιά επίγευση. Η γευστική και αρωματική αρμονία αιτιολογεί τη δυνατότητα των κρασιών αυτών να συνοδεύουν πιάτα, όχι μόνο της ελληνικής, μα και της παγκόσμιας κουζίνας.

Αξίζει να σημειωθεί πως τα παραπάνω ισχύουν για τις ξηρές εκφράσεις του Μοσχάτου. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως είναι περισσότερες οι ομοιότητες, παρά οι διαφορές ανάμεσα στα κρασιά των τριών τύπων Μοσχάτου. Οπότε, μην απογοητευτείτε αν η στοματική και ρινική κοιλότητά σας «αποτύχει» στο διαχωρισμό τους. Απλώς σταθείτε στην απόλαυση που όλα απλόχερα προσφέρουν.

Δοκιμάστε:

Muscat Amphora, Δουλουφάκη. Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση Μοσχάτου Σπίνας, με orange χαρακτήρα, λόγω αγγίγματος του πήλινου αμφορέα.

Λεπτοί Λαιμοί Πουλιών, Σκίουρος. Μια καλοφτιαγμένη περίπτωση Μοσχάτου Αλεξάνδρειας, με μακεδονική προσωπικότητα.

Ψηλές Κορφές, Ε.Ο.Σ. Σάμου. Μια τυπική περίπτωση Μοσχάτου Σάμου, που ενσωματώνει αμέτρητα χρόνια πείρας.

Φαίδωνας Κυτρίδης

Βιολόγος, PhD / Τελειόφοιτος Οινολόγος