Μ' ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΡΟΥΜΙ

Οι αποικίες

Η ισπανική και αγγλική αποικιοκρατία ήταν μία από τις βασικότερες αιτίες, που το ζαχαροκάλαμο ξεκίνησε να καλλιεργείται στη δύση. Χαρακτηριστικοί τόποι καλλιέργειας του φυτού ήταν η Αϊτή, η Δομινικανή Δημοκρατία, η Μαρτινίκα, το Πουέρτο Ρίκο και η Κούβα. Προφανώς, αρχική πρόθεση καλλιέργειας του ζαχαροκάλαμου ήταν η παραγωγή ζάχαρης. Επειδή, όμως, τίποτα δεν πάει χαμένο, οι σκλάβοι που δούλευαν στις καλλιέργειες εκμεταλλεύονταν τα παραπροϊόντα της καλλιέργειας ζαχαροκάλαμου και της παραγωγής ζάχαρης. Τα παραπροϊόντα αυτά, πλούσια σε υδατάνθρακες, ήταν ιδανικό υπόβαθρο ανάπτυξης ζυμομυκήτων. Το αποτέλεσμα της ζύμωσης αποσταζόταν και το μαγικό υγρό που προέκυπτε αγαπήθηκε τόσο από τους ίδιους τους σκλάβους, όσο και από τους αποικιοκράτες. Ήταν η πρώτη μορφή του ποτού που ξέρουμε σήμερα ως ρούμι.

Ήταν όμως σκληρό ποτό. Πολύ σκληρό. Το αποκαλούσαν “rumbastion”, που σημαίνει τραχύτητα, βρωμιά, αγριότητα. Η λέξη αυτή παραπέμπει και στην ομόρριζη λέξη “robust”, που επίσης σημαίνει τραχύς και δυνατός. Μια σύντομη εκδοχή του όρου δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της. Δεν είναι άλλη από τη λέξη “rum”, που διατηρείται ως τις μέρες μας.

Οι ναυτικοί

Η τραχύτητα του αρχικού εκείνου ποτού οφειλόταν στην υψηλή περιεκτικότητά του σε αλκοόλ, στην απουσία παλαίωσης, αλλά και στην απουσία αρωματικών στοιχείων. Ωστόσο, αγαπήθηκε μανιωδώς από τους κατοίκους της ευρύτερης Καραϊβικής και από τους ναυτικούς που επισκέπτονταν τα μέρη. Μάλιστα, η δυνατότητά του να διατηρείται αναλλοίωτο για τεράστια χρονικά διαστήματα, το μετέτρεψε σε ιδανική συντροφιά των ναυτικών, κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους. Συχνά, το “πρωτόγονο” εκείνο ρούμι εμπλουτιζόταν με χυμό εσπεριδοειδών, κυρίως μοσχολέμονου, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην καταπολέμηση του σκορβούτου, κύριας ασθένειας των τότε ναυτικών. Η σύνδεση ανάμεσα στο ρούμι και τη ναυτοσύνη ήταν γεγονός, όπως γεγονός ήταν και το πρώτο υποτυπώδες κοκτέιλ με βάση το ρούμι.

Η εξέλιξη

Αλλά εξακολουθούσε να είναι τραχύ. Χρειάστηκε να φτάσουμε στα μέσα του 19^ου αιώνα, προκειμένου κάποιοι πρωτοπόροι να προσεγγίσουν την παραγωγή του διαφορετικά. Αυτή τη φορά, προέκυψε κάτι ευγενές, λεπτεπίλεπτο και γεμάτο αρώματα. Η εξέλιξη της διαδικασίας οδήγησε σε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, οπότε σήμερα απολαμβάνουμε το ρούμι στην πιο ακμάζουσα μορφή του. Αμέτρητες μάρκες προσφέρουν ρούμι ποιοτικό, ρούμι με χαρακτήρα, ρούμι που στέκεται μόνο του, ρούμι που απογειώνει κοκτέιλ. Είναι ένας πλήρης, μαγικός κόσμος, που αναμένει να τον ανακαλύψετε.

Ξεκινήστε από εδώ.

Φαίδωνας Κυτρίδης

Βιολόγος, PhD / Τελειόφοιτος Οινολόγος